نام انگلیسی :  Central Alborz protected area    

نام فارسی :  منطقه حفاظت شده البرز مرکزی

تاریخچه

منطقه البرز مرکزی بدلیل وضیعت طبیعی خود و نزدیکی به مراکز حکومتی همواره مورد توجه حاکمان وقت بوده که بنا شدن قصرها ، تفرجگاهها ، مکانهای استراحتی و شکارگاههای غنی در این ناحیه از مشخصه های آن است . این منطقه در سال 1346 هجری ، برابر مصوبه قانونی شورایعالی شکاربانی و نظارت بر صید در حدود 398853 هکتارآن بعنوان منطقه حفاظت شده درآمده است. درحال حاضر نیز قسمت جنوبی منطقه در حدود یک سوم ازکل مساحت آنرا شامل ، که معادل 110000 هکتار بوده و تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران است.

پوشش گیاهی:

حدود 1100 گونه گیاهی در این منطقه شناسایی شده است که بیشتر آنرا گندمیان، بوته زارها، گراس ها، درختچه ها و درختان تشکیل میدهند.

گونه هاش شاخص گیاهی منطقه عبارتند از: ارس، توس، گون، درمنه، گل گندم البرز مرکزی، کاسنی، توسکا، زبان گنجشک، آویشن و گلپر

گونه های شاخص جانوری:

تنوع اقلیمی و شرایط خاص اکولوژیک و توپوگرافی منطقه شرایط زیست مساعدی را برای زندگی انواع وحوش در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی فراهم آورده است.

پستانداران: حدود 48 گونه پستاندار از جمله خرس قهوه ای، کل و بز، مرال، قوچ ومیش، پلنگ، گربه وحشی، گرگ، گراز، تشی، سمور سنگی و… در این منطقه شناسایی شده است.

پرندگان: 156 گونه پرنده از جمله عقاب طلایی، کبک، کبک دری، تیهو ، شاهین، دلیجه در این منطقه شناسایی شده است.

خزندگان و دوزیستان: 26 گونه خزنده از جمله افعی قفقازی، افعی البرزی، مار جعفری  و 7 گونه دوزیست و 17 گونه ماهی در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی شناسایی گردیده است.

در جریان سرشماری تابستانه 1392 در بخش جنوبی منطقه (حوزه استان البرز) حدود 1000 راس کل و بز و حدود 14 عدد خرس قهوه ای شمارش گردید.